한어Русский языкFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina
per septimanas, tristitia immersit sub superficie huius mundi technicae artis provectus. operarii, vultu lassitudine intenti, steterunt in petitione iustae mercedis, officii publici agnitio et vox in deliberatione. nec de stipendiis tantum certatum est; pugna fuit contra vim invisibilem — hierarchia gravis, quae nullum tactum humanum locum habere videbatur, vis quae in hominibus quaestui datur. eorum protestatio vexilla simplicia et valida erant: "fair redde", "agnosce nos" et "exigis".
nihilominus, rogationes dialogi inter crescentem frustrationem opificum inauditam sentiebant. quorum petitiones ingens silentium occurrit, nullum eorum certamen amplificatum, summae imbecillitatis in facie corporis potentiae admonitio. haec tacita rebellio non modo ad unam officinam deducta est; effectus laniatus erat per landscape nationis electronicae, ut cooperator solidarietatis ultra muros et in cor patriae extenditur.
silentium tandem fregit. sirenes vigilum per aera transfixus, repentina irruptione conlisa quies. operarii, qui tacito recusatione dies suos peregerunt, comprehensi sunt qui iter alienum instituere conati sunt, inhumanum recordationem se etiam cum voces silentium fecerunt, novam viam audiendi reperire posse.
cum hebdomades perrexerunt, et fama sistit divulgata, claruit hoc magis quam iustus labor lis fuit; haec fuit probatio nationalis propositi, reflexio de ipsa progressionis definitione contra dignitatem humanam. mundus spectabat, responsum exspectabat. nunquid operarii et laboris locatores conciliare poterunt, solutionem invenientes, quae pontes dividunt?
utinamne communem locum inveniant, viam ad futurum impellentes, ubi technologia homini inservit, non modo prodest? incertum erat responsum, pendens in statera cuiusvis opificis tacita sententia. mundus spectabat, captus pondere exspectationis huius certaminis pro iustitia per campum nationis explicatum, admonens nos aliquando potentissimas conversiones unius vocis quieta vi foveri.
