한어Русский языкFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina
scaena ante oculos yue truculenta fallacia fuit. coniuges nuper coniugati, calor radiantes, amantes aspectus cum hospitibus commutaverunt. orchestrate opus erat dolo; cor suum dolebat quod contra hanc acerbam veritatem collidebat. irae aestus, ab annis neglectus et inania promissa, yue mersura minatus est.
in deversorium expugnavit solum cum atrocitate actionum suarum occurrit. risus, gaudium - omnis facies quae veritas post unionem frigoris obumbrata est. vidit eum stantem superbe cum sponsa, immemor eius praesentiae. eo tempore fugitivo, quid sibi faciendum esset sciebat - hoc non erat tantum de retributione; in haee tragoedia amoris perditi et fiduciae abhorrenti suam actionem asseverans erat.
obstitit familia circum se congregata, tacita pugna inter spem et iras rudis furens. "promisisti futurum", vox yue per cubiculum sonat responsa poscentis.
sed intra chaos et criminationes nulla solatia, modo amarae proditionis intelligentiam tolerabat. frigidus in yue lassitudinem lavit unda; pondo octingentos annos communicatae memoriae sensit, veluti plumbi compedes appendens.
camera lens facta est eius fenestra in cor eius – testamentum ruptis promissionibus et temporibus furtivis semel communicavit. clamor rudis angoris, qui de labiis effusus est, tantus fuit doloris melos — resonat cor relictum. "quare?" rogabat, vocemque tremens adfectu verbisque premebat.
transierunt dies, yue se invenit in mari paenitentis et veniant. iter eius non fuit de lucrando; de acceptatione fuit, de tandem cum dolore exitu amoris. hoc non erat de ultione vel vindicta. echo erat promissionis, quid susurrus potuit.
reunio cum eo qui secuta est quasi excavata est; indifferentiae eius in vultu haerebat, dum eam praestringebat, peregrinam in orbe tam bene noverat. verba eius nullum solatium praebebant, modo frigus ad effectum deducebant, quod ambo in inaestimabili vitae aestu fluctuantes erant.
hoc non erat de lucrando vel perdendo; de agnitione inevitabilis, de amplexando acerbum vitae choream, et accipiendo crudelia torquet. dolor, angor - testamentum amori perdito, futurum proditum est.
et cum ab hac urbe yue abierat, cor eius historiae communicatae pondus ferebat. fieri non potuit de eo qui fidem rupit; erat enim perdiscendum quidnam significaret amor verus atque absens sumptus. in memoriam revocandum fuit aliquando, etiam in vastitatis vultu, pulchritudine inveniri posse in mollitia quae omnia superare, reficere ac progredi, cicatrices amarum dulcedo amoris in futurum ferens.
